Lipa.

 

Lipo dumna i wysoka,

twa korona taaak szeroka.

Gdy oczy me cienia szukają,

Twe konary zachwycają.

Jak Twój listek każdy może

w swoim trwać cudnym ubiorze?

Jak Twe życiodajne soki

dostają się do nich pod obłoki?

Skąd ten zapach pełen miodu

i herbatka w czasie chłodu?

Rośnij Lipo tu, przy domu,

nie dam zniszczyć cię nikomu.

Venus Prima

16 czerwca 2021 19.04

O autorce:

Z zawodu i zamiłowania nauczyciel. Maluję pod opieką łódzkiego plastyka pastelami i farbami olejnymi. Każdy dzień jest dla mnie nowym wyzwaniem i szansą, aby poznawać innych ludzi, wspierać ich rozwój emocjonalny, duchowy czy nieść uśmiech. Wzięłam udział w projekcie "Akademia Wolontariatu Seniorów" dla osób 60+, aby zdobyć nowe umiejętności i jednocześnie poszerzyć swoje zainteresowania. W wierszach lubię poruszać tematy damsko-męskie z dozą humoru i przymrużeniem oka. Nie stronię również od poważniejszych spraw jak wiara i sens życia.