Mgła.

 




Mgła jak zaczarowana panna

rozgościła się, spektakularna,

nad łąką co rzekę otacza,

gdzie dawno nie było oracza.


Jej suknia srebrna, pasmami rozwiana,

płynie powoli, dostojnie, jak namalowana.

Jednak z czasem unosić się pragnie,

słonko nagrzewa i zagarnia ją nagle.


Mgła z duchem zbratana po trosze,

choć prawdy w tym nie ma za grosze.

Jej piękno fascynuje wrażliwego człowieka,

bo życie ucieka, ucieka, ucieka... 


Venus Prima


08.06.2021 21.37

O autorce:

Z zawodu i zamiłowania nauczyciel. Maluję pod opieką łódzkiego plastyka pastelami i farbami olejnymi. Każdy dzień jest dla mnie nowym wyzwaniem i szansą, aby poznawać innych ludzi, wspierać ich rozwój emocjonalny, duchowy czy nieść uśmiech. Wzięłam udział w projekcie "Akademia Wolontariatu Seniorów" dla osób 60+, aby zdobyć nowe umiejętności i jednocześnie poszerzyć swoje zainteresowania. W wierszach lubię poruszać tematy damsko-męskie z dozą humoru i przymrużeniem oka. Nie stronię również od poważniejszych spraw jak wiara i sens życia. 

Komentarze

Popularne posty