Czasami...

 

Bledną pochodnie w podróży do końca 

każdego z nas 

i tylko czas 

tylko czas 

Spadają gwiazdy z niebios jak monety 

na srebrną tacę 

i tylko czas tracę 

czas tracę 

Faluje trawa pod łapami wilków 

jak wzburzone morze 

i tylko czas pomoże 

czas pomoże 

Codzienność wywraca nas 

na wznak 

i tylko czasu brak 

czasu brak  

Ostatni oddech czuć już na twarzy 

zmiętej jak stara koszula 

a czas wesoło hula 

czas hula 

Ostatni krok sam się stawia 

ale z oporem 

a czas jest mentorem 

czas mentorem 

Ostatni uśmiech krzywi się w lustrze 

po drugiej stronie 

a czas nas chłonie 

czas chłonie 

Ostatnie słowo rzuca się w przepaść 

i grzęźnie w Moebiusie 

czasem przeżyję 

a czasem nie muszę.

 

Autorka: Czynnik NIEludzki

Jestem zwykłą dziewczyną i lubię o sobie myśleć, że pojawiam się znikąd i w międzyczasie. Pochłaniam książki w ilościach niepoliczalnych. Interesuję się kulturą starożytną. Mówię płynnie w kilku językach. W wolnych chwilach piszę wiersze, książki, rysuję portrety techniką Stencil, maluję (ostatnio statki widmo), szyję, szydełkuję, tworzę i przetwarzam ubrania. Prywatnie jestem mamą 15-letniego Jina, z którym uwielbiamy grać w szachy, gry planszowe oraz na gitarze. Gdy jestem zła, sprzątam, a gdy potrzebuję powietrza, biegam i jeżdżę na rowerze.

***obraz msandersmusic z Pixabay