Została pustka

Kochany Ojcze!

Piszę do Ciebie z daleka.

Czas tak szybko ucieka.

Już czterdzieści lat mija,

jakby była to chwila.

W cichy, zimowy, czas lutowy, 

stałeś się naraz taki niezdrowy.

W szpitalu lęki miałam o Ciebie,

a Ty myślałeś już o swym niebie.

Astmę, duszności, dolegliwości,

przyjąłeś wszystko w Twej uległości.

Serce do żony, dzieci skakało,

aż nagle cicho się oderwało.

Nikt nie wypełni tej wielkiej pustki.

Ty nie dostaniesz do nas przepustki.

Twe miejsce teraz przy Bogu samym.

Pamiętaj, że byłeś przez nas kochanym.

Venus Prima

24.02.2021

O autorce:

Z zawodu i zamiłowania nauczyciel. Maluję pod opieką łódzkiego plastyka pastelami i farbami olejnymi. Każdy dzień jest dla mnie nowym wyzwaniem i szansą, aby poznawać innych ludzi, wspierać ich rozwój emocjonalny, duchowy czy nieść uśmiech. Wzięłam udział w projekcie "Akademia Wolontariatu Seniorów" dla osób 60+, aby zdobyć nowe umiejętności i jednocześnie poszerzyć swoje zainteresowania. W wierszach lubię poruszać tematy damsko-męskie z dozą humoru i przymrużeniem oka. Nie stronię również od poważniejszych spraw jak wiara i sens życia.