"Złote lata"

Nastały,,złote lata”, pełne jesiennych marzeń.

Ostatnie chwile, by schwytać nieco wrażeń.

Złote lata

Szuka w telewizji i na Onecie,

na uniwersytecie i w kabarecie.

Nauka języków, gimnastyka,

porywające wyjazdy, egzotyka... 

Dopóki siły, zdrowia trochę,

znajduje w sobie tę otuchę,

że jeszcze zdąży, jeszcze schwyci

poranka blask i się zachwyci.

Maluje, tka i szydełkuje,

wszystkie szuflady porządkuje,

rozdaje rzeczy teraz zbędne,

skąd się to wzięło? Niepojęte.

Chodzi na ryby, do kolegów,

z wnukami bawi się w batmanów,

z żonką czy przyjaciółką czasem,

chadza na grzyby ciemnym lasem.

Czasem samotność i nie rzadko

zagląda w izbę przez okienko,

wkrada się cicho i zasiada,

i wtedy biada, biada, biada...

Usta nie wiedzą po co mówią.

Oczy z binoklem czytać muszą.

Odwraca twarz pełną odrazy,

bo lustro krzywe śle obrazy.

I to co widzi wciąż zasmuca,

i to co myśli to odrzuca.

Leki, przychodnie, sanatoria,

to jest dla zdrowych trajektoria.

Trudno jest nie zrozumieć tego,

że każdy chciałby szczęścia swego,

więc mimo cierpień i katuszy,

chce poczuć wolność swojej duszy.

A dusza śpiewa pieśń swą wieczną,

tęsknotą, smutkiem nasyconą.

Chce bowiem spotkać się z Miłością.
Radość osiągnąć z Opacznością.

Niebo dla grzeszników- blog Joanny Remdejko

Venus Prima